Kirgistan
13 augustus 2015 - Toru Aygyr, Kirgizië
Kirgistan of Kirgizie het kan schijnbaar allebei. We zijn de grens overgegaan bij een kleine overgang ten oosten van Bishkek. Onderweg kwamen we een Kazak tegen die in Belgie woont, hij wilde ons perse naar de grens brengen en gaf ons nog tips. Er stond geen lange rij toen we aankwamen. Toen we de declaratieformulieren moesten regelen was de ambtenaar even gaan eten dus dat werd een half uurtje wachten. Iedereen was wel weer belangstellend en vriendelijk en na 3 uur waren we in Kirgistan.
Voor het visum van Uzbekistan moesten we een afspraak maken met de ambassade. Ondanks dat de ambassade op maandag gesloten was hebben we wel een afspraak voor dinsdag 10 uur kunnen maken. Gelukkig spraken ze Engels. Er stonden al meer mensen te wachten voor het hek van de ambassade toen we aankwamen. Iedereen werd om 10 uur verwacht! Er kwam om 10 uur een vrouw naar buiten met een lijst en begon zonder uitleg namen op te noemen. Onze naam noemde ze als 7e en in die volgorde mocht je een voor een naar binnen. Het was wel gezellig voor het hek, er waren mensen van overal vandaan met ieder zijn eigen reisdoel. Om 10.30 hadden we het visum in ons paspoort, erg vlot.
Bishkek is een rustige stad met mooie parken en gebouwen. Het museum is nogal gericht op Lenin. De plafonds van het museum waren mooi beschilderd.
De weg naar het meer Issyk-Köl was erg mooi. We vonden een rustig plekje aan het water, mooi voor een paar dagen. Hier waren geen toeristen alleen de lokale bevolking. Er kwam nog een groep mensen die ook kookgerei meenamen. Ze maakten plof, een rijstgerecht met wortel, geitenvlees en knoflook wat we later ook aangeboden kregen. Het was heerlijk. Een van de vrouwen was muzieklerares geweest en speelde accordion.
Vanmorgen kwamen er bekenden aangewandeld. Het waren Fransen die in Ulaan Baatar naast ons stonden bij het guesthouse Oasis. Er reizen niet zo veel mensen in deze landen en dan kom je ze ergens tegen waar je ze niet verwacht.
Morgen weer verder aan ons rondje meer.
12 jaar was ik ook ik Kirchistan als onderdeel van de Zijderoute die ik heb gedaan. We hebben daar alleen gekampeerd ook hoog in de bergen ( het vroor s'nachts enn het was juli!) Wat speciaal is daar zijn de hoge hoge hoeden die sommige mannen dragen en de kerkhof gebouwtjes en die zien er beter uit dan hun huizen
Groet
Dirk en marian